از دیه های بارفروش (مازندران). (مازندران و استراباد رابینو ص 119 و ترجمه همان کتاب ص 159). در همین ترجمه بصورت الرودبار و در فهرست آن بصورت الله رودبار = گزه محله و نیز در فرهنگ جغرافیایی ایران بصورت الله رودبار آمده است. رجوع به الله رودبار شود
از دیه های بارفروش (مازندران). (مازندران و استراباد رابینو ص 119 و ترجمه همان کتاب ص 159). در همین ترجمه بصورت الرودبار و در فهرست آن بصورت الله رودبار = گزه محله و نیز در فرهنگ جغرافیایی ایران بصورت الله رودبار آمده است. رجوع به الله رودبار شود
دهی است از دهستان ساسی کلام بخش مرکزی شهرستان بابل در 7 هزارگزی جنوب باختری بابل کنار رود خانه کلارود. دشت و معتدل مرطوب است. سکنۀ آن 395 تن شیعه هستند که به مازندرانی و فارسی سخن میگویند. آب آن از چاه ارتزین و رود خانه کاری، و محصول آن غلات، برنج، صیفی کاری، حبوبات و پنبه، و شغل مردم زراعت و مختصری گله داری است. راه مالرو دارد. عده ای از گله داران در تابستان به ییلاقات بندپی میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی است از دهستان ساسی کلام بخش مرکزی شهرستان بابل در 7 هزارگزی جنوب باختری بابل کنار رود خانه کلارود. دشت و معتدل مرطوب است. سکنۀ آن 395 تن شیعه هستند که به مازندرانی و فارسی سخن میگویند. آب آن از چاه ارتزین و رود خانه کاری، و محصول آن غلات، برنج، صیفی کاری، حبوبات و پنبه، و شغل مردم زراعت و مختصری گله داری است. راه مالرو دارد. عده ای از گله داران در تابستان به ییلاقات بندپی میروند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
دهی از دهستان شهریاری بخش چهاردانگه شهرستان ساری واقع در 4 هزارگزی شمال کیاسر و 42 هزارگزی جنوب بهشهر، کنار رود خانه زارمرود، کوهستانی، جنگلی، معتدل و مرطوب و مالاریائی، دارای 235 تن سکنه، آب آن از چشمه و زارمرود، محصول آنجاغلات و برنج و ارزن و لبنیات و عسل، شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی زنان شال و کرباس و گلیم بافی و راه آن مالرو است، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
دهی از دهستان شهریاری بخش چهاردانگه شهرستان ساری واقع در 4 هزارگزی شمال کیاسر و 42 هزارگزی جنوب بهشهر، کنار رود خانه زارمرود، کوهستانی، جنگلی، معتدل و مرطوب و مالاریائی، دارای 235 تن سکنه، آب آن از چشمه و زارمرود، محصول آنجاغلات و برنج و ارزن و لبنیات و عسل، شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی زنان شال و کرباس و گلیم بافی و راه آن مالرو است، (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)